T-ARA "Günden Güne" Tacına Daha Fazla Yaklaşıyor

 T-ARA’nın ismi taç kelimesinin İngilizcesi olan “tara”dan geliyor. Mottoları ise “adım adım ilerleyerek müzik dünyasının tacını başlarına geçirmek”… Ve bence 6. mini albümleri “Day By Day” ile bu amaca biraz daha yaklaşmışlar.

  T-ARA kpoptaki en iyi kız gruplarından biri benim için. Tamam, satmak için aegyo ayaklarına yattıkları çok zaman oldu; ama bizim ülkemizde ünlü olmak için skandal çıkarmak, birkaç polemik yaratmak neyse kpopta da aegyo o bir yerde. Onsuz kpop kpop olmaz. O sebepten eskisi kadar eleştirmiyorum bu zırvalığı hala büyük bir fanı olmamama rağmen. Gene de T-ARA funk müziği kpopla harmanlama yeteneğini, şarkılarının bütün saçmalıklarına rağmen büyülü sözcükler gibi insanın kafasına takılıp kalmasını ve inanılmaz çalışma tempolarını düşündüğümde sevgim kadar saygımı da kazanıyor. Gerçekten eğlenceliler aynı zamanda fark ettirmeden bundan daha fazlasını da sunuyorlar insana. Bazı insanlar T-ARA şarkılarını eski telefonlardaki polifonik melodileri andırıyor diyerek eleştirebilir; bence bu kişiler hayatları boyunca funkın ne olduğuna dair bir fikirleri olmadan yaşamışlardır (Upps, sert oldu sanki XD ).

 T-ARA son albümü “Day By Day”de de funk melodilerine olan bağlılığını devam ettirmiş, bu artık onların tarzı sonuçta. Ama üzerine bir şeyler de koyarak… Mesela çıkış parçası olan Day By Day bir üflemeli, parçanın tamamına yayılmış bir akustik gitar ve basit bir davul ritmi eşliğinde başlıyor ki bu pek T-ARA sayılmaz. Ayrıca melodiyi bir yerlerden hatırlıyorum sanki ama bir türlü çıkaramadım. Lovey Dovey, Roly Poly, Yayaya gibi yüksek tempoda ilerleyen diğer T-ARA çıkış şarkılarını düşündüğümde bu parça kesinlikle yeni bir şey, aslında bu tatta devam eden albümün tamamı yeni bir şey. Ve T-ARA’ya gerçekten çok yakışmış. Üyelerin genelde yumuşak olan hatta kimi zaman bu yüzden müziğin altında kalan sesleri bu yeni tarzla oldukça hoş bir armoni yakalamış.

 Bunun yanında retroya olan düşkünlüğü daima ayan beyan ortada olan T-ARA yeni albümünde de bundan vazgeçmemiş. Şarkıların hepsinde geçmişin tadı var. Eski şarkılarda olduğu gibi tam olarak konduramasanız da (sonuçta onlar diskodan fırlamış gibiydi) dinlerken hissedebiliyorsunuz bunu. Üstelik HUE için hala diskodan fırlamış diyebiliriz XD

 Ayrıca söylemeden geçemeyeceğim: Bence şimdiye kadar T-ARA’nın en büyük sorunu rap kısımlarını nereye koyacağını asla bilememesiydi. Sanki sırf rappera bölüm düşsün diye rap bölümü koyuyorlardı parçalara (Bknz. Roly Poly ya da Davichi ile olan düetleri We Were In Love). Oysa bu albümde rapler olması gereken yerlerde gibi, hatta Day By Day gibi bazı parçaların neredeyse en güzel bölümleri.

 6 şarkıdan oluşan albümde “bu olmamış ya” dediğim şarkı yok açıkçası. Hepsini defalarca dinledim, hepsini az çok sevdim. Favorim budur diyebileceğim bir şarkı da yok üstelik. Çıkış parçası olan Day By Day’e treaserı izlediğim anda vuruldum, bunun yanında 3. şarkı Don't Leave dans şarkısı geliyor diye düşünüp tam ayağa kalkarak zıplamaya hazır bir konuma geldiğim anda keman ve saksafona geçerek beni ters köşeye yatırmasıyla kalbimi fethetti. Bütün bunların arasında belki Holliday zayıf halka olarak görülebilir, ama bunu sebebi de şarkının kötü olmasından ziyade diğer şarkıların çok iyi olması bence.

 Traser demişken gelelim kısa filme… Ay yani müzik videosuna: Tamam, iyi hoş da neden bu kadar uzun? T-ARA bunu daha önce Cry Cry ile de yaptı ki ben o zaman da beğendim. Ama 15.59 dklık süresiyle Day By Day MVsi gayet sürükleyici olmasına ve sıra dışı da sayılabileceğine rağmen bir müzik videosu için fazla. Böyle bir uzunluk, bu kadar hikayeye gömülme bir açıdan izleyiciye değişik bir tat sunarken bir açıdan da şarkının tadını kaçırıyor bence. Animemsi tarzından, bütün o çekimlerden ve hikayeden gerçekten hoşlandım ben ama MV bittiğinde şarkıyı değil de görüntüleri hatırlıyordum. Day By Day’in tadına varabilmem için youtubedan çıkmam T-ARA klasörüme yollanıp oradan şarkıyı dinlemem gerekti. Bence şirket T-ARA üyelerinin tamamının oynadığı bir film dizi falan çekip bu konudan hevesini aldıktan sonra onların bir müzik grubu da olduğunu hatırlayıp şarkıyla eşdeğer boyutta mvler çekmeye geri dönmeli.~haha T-ARA’nın uzun MVleri ne kadar başarılı olursa olsun (ki gerçekten hepsi sağlam hikayelere ve kaliteli bir film tadında iyi görüntü yönetimlerine sahip), dikkati şarkılardan uzaklaştırıyor sanki. Ve T-ARA’nın müziğini de seven bir “dinleyici” olarak bu durumu eleştirilmeye değer buluyorum ben.

 T-ARA’nın yeni albümü “Day By Day” her şarkısını sevdiğim tek kpop kız albümü olarak tarihime geçtiği içim 10 üzerinden 8,5 alır benden~haha Gerçekten iyi iş çıkarmışlar, yapımda ve yayında emeği geçen herkesin ellerine sağlık XD

 Not: Bu arada bu sene kız grupları beni çok şaşırtıyor, en sevdiğim kız grubu deyip durduğum 2ne1 son çıkardıkları şarkıda batırırken (hani şu reklam amaçlı olan I Love U'dan bahsetmiyorum), SNSD dinlerim onu dinlemem dediğim Wonder Girls ortalıkta “layk disss yooo layk disss” diye dolanmama neden oldu. Çok pis ters köşe oldum sayın okuyucu. Ayrıca yıllar yılı kız gruplarına haksızlık ettiğimin farkına varıp (acemi fanlık dönemimdi işte) pişmanlığımı bol bol kız grubu şarkısı dinleyerek atlatmaya çalışıyorum. SNSD mi? Yok ya, onlarla hala limoniyiz XD