K-Indie : Taru

 Bu aralar kpop bana uzak, bu yüzden blogdaki müzik yazılarıma da uzak... Ama gene de bir şeyler yazmak istediğimden bugün sizi en sevdiğim indie-pop soloistlerinden biri olan Taru ile tanıştırmanın fena bir fikir olmayacağını düşündüm. Bakalım beğenecek misiniz?



 1982 doğumlu olan Taru (gerçek ismiyle Kim Min Young) Kore'nin indie-pop sahnesinden bir sanatçı. 2006'da Melody isimli bir grubun solisti olarak müzik hayatına başlıyor ancak bir süre sonra grubun dağılmasıyla 2008'de R.A.I.N.B.O.W. albümüyle Pastelmusic altında solo çıkışını yapıyor. Şu anda ise Old Records'un kanatları altında. Ve şimdiye kadar 3 stüdyo albümü, iki mini albüm, 10 kadar dijital single çıkarıp, başka sanatçılarla da bir araya gelerek kimi işler yapmış, kimi dizi/filmlerin OSTlerinde yer almış durumda.

 Ben Taru ile Epik High sayesinde tanıştım; güzel bir Epik High şarkısı olan 1 Minute 1 Second'a Taru'nun eşlik ediyor olması vasıtasıyla (I can't let go~ go go go~odeul bwado ne moseubi boigo~). Ardından kim acaba bu diye merak ederken Taru'nun singlelarından birisi olan Sarange Ppajin Ttalgi (Aşka Kapılan Çilek)'e denk geldim ve tuhaf bir şekilde ben de şarkının o şirin, yumuşak havasına kapıldım. Bu şarkı hala favori Taru şarkılarımdan birisi :D

 Gene de bütün Taru şarkılarının böyle pudra şekerine bulanmış kurabiyeler, rengarenk macaronlar tadında olduğunu düşünmenizi istemem. Ben kendi adıma Taru'nun müziğini dörde ayırıyorum:


 Birinci kısım eski grubunun da etkisinde kalarak devam ettiği elektro-pop esintili dönem. Özellikle ilk albümü R.A.I.N.B.O.W.'da görebileceğiniz bir durum bu. Bu albüm ve bu tarz şarkılarda Taru'nun aslında berrak ve kendine has güçlü bir karakteri olan sesi daha arka planda, şarkılarındaki elektro rifler ise ön plana çıkıyor. Bu dönem daha pop, bu aralıkta bulunan Taru şarkıları elektro tadı biraz azaltılırsa pekala bir kpop kız grubunun kaliteli bir b-side tracki olabilecek tatta. İlk solo albümünden Yesterday bu aralığa verilebilecek güzel bir örnek.

 Sonra aslında k-indiede bolca rastlanan şekerleme şarkılara geliyoruz. Yukarıda da bahsettiğim single olarak çıkardığı Sarange PPajin Ttalgi, Blah Blah mini albümünden Summer Day, Chocolate ve son işlerinden olan Merry Go Round buna örnek olarak verilebilecek şarkılar. Şirin ve bir şekilde rahatlatıcılar değil mi? K-indiede bunlardan çok var :D

 3. kısımla beraber biraz daha karanlık bir döneme giriyoruz: Sentimental indie parçaları. Bu tarzda şarkılarda Taru'nun sesinin aralığını sınıyor, onu daha özgür bırakıyor bence. Böylece biz dinleyenler diğer iki tarzda farkına varamadığımız bir şeyi fark ediyoruz: Aslında Taru'nun sesinin istediğinde ne kadar değişik ve güçlü olabileceğini. Genelde müzik olarak da daha farklı temeller kullanmaya, deneysel olmaya yönelen şarkılar bunlar. Favori Taru şarkılarımdan olan Please bu tarza çok uygun bir örnek. Bir de daha taze kabul edilebilecek işlerinden biri olan Rainy.

 Son olarak pop-rock indie band tarzı (Tarz isimlendirme yeteneklerimi SMden aldım da :P ). Bu ara 100 Percent of Reailty ve Puzzle'a hakim olduğundan kendisinin müzikal transformasyonundaki son aşama olarak da değerlendirilebilir pekala. Puzzle, 지금이 아니면 (Ya Şimdi Ya da...), Blah Blah, daha indie band tadınla olanlar kapsamına alınabilecekken, Love Me, Zitten'le ortak çalışması olan 여기서 끝내자 (Burada Bitirelim) gibi şarkılar biraz daha orkestral bir havaya sahip. Ama gene de hepsi bir band içerdiği için bu grup altında toplanabilecek şarkılar bence.

Taru bu senenin Nisan ayında son albümü olan Puzzle'ı çıkardı. Senenin en iyi indie işlerinden biri diyemesem de sesine ve her albümde daha da oturan tarzına olan sevgim bu seneki indie işleri arasında albümü benim için başka bir yere koymayı başardı. Bir kulak kabartın bakalım siz ne düşüneceksiniz?

________________________________________

Gittim.