SNSD ve Cam Kırıklarını Yıldızlara Dönüştüren Mr. Mr. . Peki Albüm de Öyle mi?

 Vay be şimdiden Mart ayını gördük demek, ha? Bloguma şöyle bir bakıyorum da 2014 bana yaramamış sanırım. Geçen ay sadece iki yazı göndermeyi becerebilmişim mesela... "Kronik tembellik var bende" diye kendimle dalga geçer dururdum, gerçeğe dönüşebileceğini kim bilebilirdi ki?

 Ah az ötede dur utanç, kişisel alanıma bodoslama dalıyorsun...



 Bu ay daha aktif bir blogger olacağıma söz veriyorum... Demek isterdim ama hayat bu, ne zaman ne yapacağımız belli olmaz değil mi? Gene de yeni aya hemencecik giriş yapmak, gelen baharla birlikte blogun kenarında köşesinde biriken tozları, örümcek ağlarını bir güzel temizlemek amacıyla ilk günden bir yazı konduruvereyim dedim (Saat onu vurduktan sonra başladığımdan büyük ihtimalle ilk güne yetişmeyecek ama gene de... Başlangıç da en az bitiş kadar önemli).Hazır bir çok hanım kızımız ortalığa dökülmüşken...

 Evet, bu yazı SNSD ve 2NE1 comebackleri hakkında. Ama hayır iki grup arasında pek de karşılaştırma yapmayacağım. Çünkü 2NE1 ve SNSD kpop piyasasındaki tanınmışlıkları -ve YG'nin sonu gelmeyecekmiş gibi görünen SNSD takıntısı- sebebiyle bir kesim tarafından hafiften daima rakip gibi görülseler de müzikal tarz buna bağlı olarak hitap ettikleri kesim açısından ciddi olarak farklı gruplar. Açıkçası delicesine SNSD fanı olan birinin tam anlamıyla 2NE1 sevebileceğini düşünmüyorum ben ki bunun tam tersi geçerli. Sonuçta SNSD zaman içinde müziğine bir çok element ekleyip değişik şeyler denese de bubblegum pop ağırlıklı bir grup, oysa 2NE1 çoğunlukla yüksek beatli, elektro-dans temelli müzikler yapıyor.

 Gene de "şu anda" rakip olduklarına da katılmadan edemiyorum: Aynı zamanda çıkan iki ünlü kpop kız grubu, tabi ki aynı alanda çarpıştıklarından bir rakiplik durumu var. Ve tabi ki insanlar ellerinde olmadan karşılaştırma yapıyor ve içlerinden birisinin daha iyi olduğunu söylüyorlar. Bu sebeple "herkes sevdiğini dinlesin, hiçbir karşılaştırma yapmayın" mantığını da çok doğru bulmuyorum. Aynı anda geri dönüş yapmış iki kız grubunun başarısının karşılaştırılması hiç de anormal değil.

 Tabi suyu çıkarılmadığı sürece... Bu yüzden ben albümleri ayrı ayrı değerlendirip gene de aynı yazıda birleştirmeyi seçtim. İlk olarak SNSD teşrif ettiğine göre onunla başlayalım mı?

SNSD ve Mr. Mr.

 Ufak bir ertelemenin ardından Şubat ayının 27sinde yeni mini albümü Mr. Mr. ile Kore'de comeback yapan SNSD bir yıldan birazcık daha uzun zaman sonra ülkesine dönmüş oldu. Ve 6 şarkıdan oluşan mini albüm şimdiye kadar atlamadan dinlediğim tek SNSD albümü olarak tarihime geçti (Taetiseo'nunkisi subunit olduğundan onu saymıyorum).

 Mr. Mr. basitçe tanımlamak gerekirse dibine kadar bir pop albümü. Evet bazı karanlık elektro beatler var, biraz funk var, bazı "şubapdubap"lar var, orada burada band havası var, arada azıcık R&Bmsel dokunuşlar var... Ama albüm olarak net bir doğrultusu, tarzı yok; her şeyden bir parça konulan (şuraya hafif bir ballad buraya bir kopmalık...) pop albümü. Gene de bu kötü bir şey değil zira Mr. Mr. dinlemesi kolay, bir süre sonra fark etmeden eşlik etmeye başladığınız bir pop albümü. 

 Albüm aynı zamanda çıkış şarkısı olan ve kendisiyle aynı ismi taşıyan Mr. Mr. ile başlıyor. Ve teaser ilk yayınlandığında hayatımda ilk defa bir SNSD şarkısı için heyecanlanmış olsam da şarkının tamamını ilk dinleyişimde bana fena halde "f(x)e vereceklermiş de hata mı yapmışlar acaba?" dedirtti kendisi. En sevdiğim SNSD şarkılarından birisi Run Devil Run olmasına rağmen grup kafamdaki bubblegum imajını bir türlü yıkıp geçemediğinden böyle karanlık bir elektro beat ile karşılaşınca insan bir kafa karışıklığı yaşıyor tabi. Ama üçüncü dinleyişten sonra kendi kendime dedim ki: Diğerlerine geçmeden önce bir kere daha mı dinlesem acaba?

 Çoğu  insan şarkıyı avarajın altında bulmuş olsa da bence bir önceki çıkış parçaları I Got A Boy'un batırdığı

her şeyi doğru bir şekilde yapıyor Mr. Mr. Tarzları bir kenara bırakırsak (Mr. Mr. synth elektroyken IGAB hiphopa özenmişti) iki şarkıda da farklı melodiler arasında geçişler var; ama Mr. Mr. olayı daha hafif tutup doğru köprüler kullanmayı başarıyor. İki şarkı da güçlü bir sounda sahip; ama Mr. Mr.'ın daha "kızsal" olan tadı SNSD'nin üzerinde emanet gibi durmak yerine gruba yakışıyor. Hala IGAB'un harcadığı muhteşem beatlerin arkasından ağlayan birisi olarak Mr. Mr.'ın aslında diğer şarkıdaki kadar enteresan olmayan bir beati bu kadar iyi bir şekilde süsleyip sunmasını sevdim ben.

 Velhasıl geçen seneki IGAB'dan sonra Mr. Mr. bir hallelujah bence.

 Ama müzik videosuna gelirsek... Sevmedim. Teaserı gördüğümde heyecanlandım demiştim ya... Sadece müzik yüzünden değildi bu, aynı zamanda MV konsepti de çok ilginç görünüyordu. Normalde SNSD MVleri çok enteresan değildir, bütün bu karanlık atmosfer (pembe kısımları saymayalım lütfen), ameliyat hikayesi oldukça ilginç görünüyordu. Ama müzik videosunun tamamı yayınlanınca tek gördüğüm bir karmaşa oldu. Aslında olayın içinde bir hikaye var: Basitçe SNSD geçmişten bazı yaraları olan mükemmel erkek Mr.'ı ameliyat ederek kalbini değiştiriyor. Birinin kalbini değiştirme, onu kendine yöneltme en azından iyileştirme olayının ameliyatla özdeşleştirilmesi hoş bir metafor. Ki ameliyat odası olarak tasarlanmış yerde geçen sahneler de çok iyi. Ama "danssız MV mi olurmuş bre!!" kafasındaki SM sağ olsun, MVnin orasında burasında güya Mr.'ımızın rüyası olarak fırlayan siyah-beyaz klasik kpop dans videosu ortamı görüyoruz. Rüya-bilinç kaybı fikri de hoş ama o sahneler o kadar alakasız ve o kadar sırf dans olsun diye konduğu meydanda olan kısımlar ki izlerken hem MVdeki metaforu gölgeliyor hem de bir karmaşa yaratıyor. O kısımlar olmasa MV çok daha temiz, neredeyse 12den vuran bir iş olurdu. Sonradan pekala bir dans versiyon da yayınlayabilirlerdi, değil mi ama? Üstelik nakarattaki dans çok basit, IGAB'dan biliyoruz ki SNSD bundan kat be kat fazlasını yapabilir. 

 Bu sebeple Mr. Mr.'ı şarkı olarak sevmiş olmama rağmen müzik videosunu beğenmedim diyor ve albüme devam ediyorum:

 2. şarkımız Goodbye albümün pop bandi şarkısı klasmanını dolduruyor. Başlangıcı gerçekten hoş olan bir parça ama ilerledikçe hiç değişmeyen melodi ve Mr. Mr. gibi güçlü bir şarkının arkasından gelen enstrümantal açıdan yaşadığı fakirlik şarkıyı sıkıcılaştırıyor. Dinlenmez bir şarkı değil ama özel bir şey de değil. Gene de insanı acaba SNSD band tarzına biraz daha yüklense ne olur acaba diye meraka sürüklüyor bu sebeple bir kere daha bakasınız geliyor. Ciddiyim bence çoğu üyenin sesi böyle bir şeye uygun gibi.

 Bundan sonraki şarkı Europa ise bubblegum popa susamışlar için gelsin efenim... Apink gibisinden grupları sevenler sever, ellerini arada bağlayıp panchak panchak gözler tatlı bir gülümsemeyle kameraya yaklaşan kpop kızlarını sevenler sever... Ben sevmedim.

4. track benim albümdeki kişisel favorilerimden birisi Wait A Minute. Aslında bunda da biraz bubblegumlık var ama aynı zamanda hafiften bir modern R&Blik de var, birazcık vintage hava var, birazcık da elektro var... Böyle yazınca ne bulursan attığın bir çorba gibi görünüyor ama dinlerken bu farklı elementlerin hiçbirisi sırıtmıyor, hepsi güzelce karışıp dinlenesi bir pop şarkısını meydana getiriyor.

 Backhug ise albümün ballad sekmesine tıkladığınızda size vereceği şarkı. Akustik gitar temelli parça için uygun tanım "yumuşak" sanırım. Ben bu tarzda parçaları çok rastlanır bu yüzden de kişiliksiz bulduğumdan benim için pek de bir şey ifade etmedi kendisi. Ama sakin zamanda arka plana açılır dinlenir gibi duruyor.

 Son track Soul albümün en hareketli şarkısı. Öğrendiğim ki Soul grubun Çince bir şarkısı olan "Find Your

Soul"un Korece versiyonuymuş; bu sebeple bir de Çince haline baktım. Korecesi prodüksiyon açısından kesinlikle daha iyi. Şarkıyı daha da temiz bir hale getirmişler, ekektro gitarın etkisini arttırmışlar ki bu Soul'a enerjik bir hava kazandırmış. Rap kısmı inanılmaz derecede gereksiz dursa da dans popunda rock esintileri görmekten hoşlanan kişilerin bu şarkıyı seveceğini düşünüyorum. Benim içinse... Fena değil ama, öyle sarıp sarıp dinleyeceğim bir şarkı da değil. Haklarımı Mr. Mr.'a saklarım daha iyi :D

 Sonuç olarak SNSD albümü kötü bir albüm değil benim için. Favori kpop kız grubu çıkışlarımdan biri de değil ya da zamanında Like This'in yaptığı gibi beni dizlerimin üzerinde gruptan özür dileme isteğiyle de doldurmuyor (İlk aklımı vererek dinlediğim şarkınız Hot olmasaydı şu anda dağılmanıza ağlıyor olurdum Wonder Girls) ama iyi bir pop albümü olduğunu düşünmememi gerektirecek bir şeyi de yok. Hele geçen senekinden sonra... :P

______________________________________________

Aslında 2NE1ı da yazacaktım da baktım işler sündükçe sünecek... Bu sebeple yazıyı iki bölüme ayırmaya karar verdim. Ayrıca SNSD şarkılarını başa ala ala dinlemekten biraz da başım ağırmış olabilir XD

Bu sebeple yarınki 2NE1 yazısında görüşmek dileğiyle...

XOXO... Greasy Namu.

Not: Bu adamın kafasına bir tane patlattıktan sonra kendisine sıkı sıkı sarılmak isteyen tek insan ben değilim, değil mi? Ne iğrenç, vıcık vıcık, bir kaşık suda boğulası ama sonra son anda çıkartılıp saçları köpek yavrusu gibi kurulanası bir tiptir!!! 

Iyyyyyk Greasy Cheesy Namstar.