Temmuz Ayı Kpop Notları

... Eh en azından ilk yarısının.

 f(x) - Red Light

 f(x) comebacki iki zıt kutup gibi: Kpoptaki kız ya da erkek çoğu grubun altından kalkamayacağı bazıları tarafından gotik dense de aslında altında (bütün İlluminati ve Mason muhabbetini kenara bırakıp saf bir kalple yorumladığımızda basitçe) "her şeyin iki farklı yüzü vardır" şeklinde bir mesaj içeren  teaser fotoğrafları, anarşist eğilimli konseptleri, üyelerin an itibariyle zirvede olan güzellikleriyle işte bu be dedirten taraf ve... Çıkış şarkısı. 

 f(x) kpopun başından beri keskin hatlarla elektro pop yapan tek kız grubu; yani müzikalite açısından oradan oraya savrulan, o anki trendlere göre yapılarını değiştiren diğerleri arasında en sağlam duruşa sahip olanlardan biri olarak kabul edilebilir pekala. Red Light da eski albümlerine oranla biraz daha sert bir tada sahip olsa da bunu bozmuyor ve f(x) ne kadar SM'in deneysel gruplarından biri olarak adlandırılırsa adlandırılsın aslında tarzına en sadık kalanlardan biri olmaya devam ediyor.

 Albüm kendisiyle aynı ismi taşıyan ve çıkış parçası olan Red Light'la açılıyor. Şarkının ilk 50 saniyesi kesinlikle iyi: Militer vuruşların üzerine eklenen elektro beat arkasından gelen vuruş isyan konseptiyle uyum sağlarken nakarata doğru ortaya çıkıp hızlanan upbeat heyecanı arttırıyor. Ama ondan sonrası tam bir kaos. Her şey birden yükseliyor, vokaller hem ritmi yakalamakta zorlanıyor hem de grup üyeleri genel olarak nazik seslere sahip olduklarından yüksek tondan müziğin gölgesinde kalıyorlar. Hadi bütün bu kaotik hal şarkıda da bahsedilen yeni bir dünyanın oluşumunda yaşanan karmaşayı anlatmak içindi diye bir kulp uydurduk diyelim, 2.30'la beraber başlayan Luna ve Amber'ın ortaklaşa ilerlettiği köprüdeki kpopa dönüş sevdasını ne yapacağız? Madem amaç o neden balladımsı bir kpop şarkısına bağlayıp Luna'nın boynunu yana atıp söylemeli bir solosunu öne sürüyorsunuz ki? Sözlerdeki metafor kullanma aşkıyla yanıp tutuşan ama bir tür anlamsızlıklar bütününe dönmüş karmaşa ne olacak peki? Gerçi SM ne zaman f(x)'e adam gibi söz verdi ki? Şarkı konsept olarak gerçekten etkileyici, ama anlatmak istediğini anlatamıyor, kelimeler boğazına ya da nakaratı boğan elektronik gürültülerin arasına sıkışmış çünkü.

 İşin özü Red Light niyeti iyi olsa da kendisi kötü bir şarkı. Ki çoğu SM işi gibi dinledikçe bağımlılık da yapmıyor, aksine başınızı ağrıtma ihtimali içeriyor. Ama iyi haber: Albümün bundan sonrası gayet de sevilesi.

 İkinci şarkı aynı zamanda promosyonlarda da kullanılan Milk. Kızların tatlı sesleri sayesinde albümün en sevimli şarkılarından biri olmaya aday kendisi ama, melodisindeki karanlık, koyu bir şeyler hala onu albüme bağlamaya devam ediyor. Sözleri kaybedilmiş bir aşkın arkasından çekilen kalp acısını soğuk bir bardak sütle söndürmek üzerine. Bu tarzda farklı bağlamlardan hoşlanan biriyimdir ben o yüzden sözler de gözümde bir artı. Ayrıca konseptin bir parçası olan kedilerle bağlantılı olması açısından da hoş. Genel olarak Milk albümün en iyi şarkılarından birisi, benim favorilerimden.

 Bundan sonraki Butterfly ağır, boğuk elektro beati, synthizerın getirdiği o tekinsiz havasına karşılık neredeyse masum bir aşk hakkında olan sözleriyle ilginç bir karmaşa yaratıyor. Milk'i aydınlatan vokaller burada şarkının karanlık tadına katkıda bulunuyor. Bir başka iyi şarkı daha.

 Rainbow albümün temposunu yükselten aynı zamanda albümde ne varsa hepsini bir araya toplamış bir şarkı. Red Light'ın güçlü başlangıcından, Vacance'ın yazlık havasına. Şarkının parlayan yıldızları ise ana vokal Luna ve rapper Amber. 

 5. track All Night albümün en pop parçası. Herkesin dinlendiği esnada çalınan disko şarkısı havası sebebiyle elektro hala orada evet, ama pop işte. Riley bu şarkıyı SNSD'ye vermeliydi bence, f(x)'te özellikle Red Light gibi ağır synthlerle süslü karanlık bir albümde fena sırıtıyor.

 Vacance bana ilk dinlediğimden andan itibaren SHINee'nin Hitchiker'ını hatırlatıyor açıkçası. Onun dışında çıkış şarkılarında saçmalayan Kenzie'nin (bknz: EXO'dan Wolf, SHINee'den Why So Serious son olarak f(x)'ten Red Light) iş b-sidelara geldiğinde ne kadar da iyi işler çıkarabildiğinin kanıtı. Gerçekten Kenzie neden çıkış parçalarında saçmalıyorsun ki?

 Spit It Out özgüven dolu bir şarkı. Davul vuruşlarıyla elektro müziğin birbirine karıştığı bir de üstüne
enstrüman gibi kullanılan adliblerin girdiği bir şarkı. Kalabalık evet, ama Red Light'ın çektiği kadar acı çekmiyor bu durumdan. Dinlerken eğleniyorum ben ama "oooo süper" de diyemem. Sadece bir şekilde seviyorum ben.

 Boom Bang Boom hakkında ne düşüneceğimi bilmiyorum. Başlangıca ve "are you ready for it rawh" kısmından sonraki bölüme aşık oldum, verselerdeki gitar oyunlarını da seviyorum, sözler de özgüven dolu ki f(x)'in en sevdiğim yanlarından biri de budur ama nakarat... Bilmiyorum Krystal senin gibi "sevdim bu şarkıyı" diyebilir miyim bilmiyorum...

 Dracula deyince Jonghyun'u düşünüp bir gülüyorum, önce onu söyleyeyim de... Hakkında söyleyecek fazla bir sözüm yok, yani albümde olması sorun yaratmayan bir şarkı olduğundan başka.

 Summer Lover tıpkı All Night gibi albümde olmasına rağmen albüme ait olmayan bir şarkı. Ama Amber'ın kompoze etmiş olması şarkıya ufak bir sempati duymama yetiyor işte. Eğlenceli bir şarkı, diğerlerindeki ağır synthlerin yerine bunda funk havası var. Gene de tekrar söylüyorum bu albümün şarkısı değil.

 Son şarkı olan Paper Heart kapanış için en az tek başına kendisinin olduğu kadar iyi bir seçim. Albümdeki en enstrümantale kaçan şarkı (mandolin sağ olsun) ama buna rağmen hala hem f(x)e hem de albüme ait. Ayrıca çok da güzel, albümden bir başka favorim.

 Red Light kpopta denk geldiğim en güzel kız grubu konseptlerinden birine sahip olan bir albüm. Bununla beraber kötü bir çıkış şarkısına da sahip ne yazık ki. Ted Riley biraz sakin olmaya karar verip şarkıyı bu kadar karıştırmasaydı grup yılın en iyi comebacklerinden birine imza atmış olurdu çünkü albüm hem grubu temsil etme hem de kpopta pek de olmayan bir tat sunma açısından iyi bir iş çıkarıyor.

 Son olarak tekrardan: Konsept için teşekkürler SM. Pink Tape'te yaptığın inanılmaz gıcıklığın aksine bu sefer teaserlardaki hallerini MVye taşımaya karar verdiğin için de teşekkürler. Sana minnettarım... Bir sonraki işlerin içine edişine kadar.

 Aslında albüm yazısını boşverip f(x) Güzelliğine Övgü Postu hazırlardım da... Neyse başka zamana artık asghfahgsfh Ama Luna'nın mavi saçlarını koyamamış olmanın üzüntüsü içimde kalır diye korkuyorum o yüzden...

- C-Clown'ın hala bir Far Away... Young Love ortaya çıkaramadığına,

- G.O.D'nin dönmüş olmasının pek de umurumda olmadığına,

- Girl's Day'in Darling'iyle tam yazlık bubblegum bir comeback yaptığına, üstelik Timing'lerinin de gene pop için öyle fena olmadığına,

- Kim Hyun Joong'un Beauty dediği her seferde booty duyduğuma ve His Habit'in başkasının elinde olsa nasıl da dinlenesi olacağına,

- B1A4'un eğlenceli konsept ile beraber gelen sakin bir albümü Solo Day'in öyle genel olarak sakin ama sıkıcı olmayan bir kpop albümü arayanlar için ilk 4 şarkısıyla iyi bir seçenek olduğuna

 değindikten sonra...

Henry - Fantastic

 Gelelim SM'in canı neyi isterse patlatabileceğinin en büyük kanıtı olan Henry ve yeni albümü Fantastic'e.

 İlk cümlemin yanlış anlaşılmasını istemem, Super Junior konserlerinde kısacık sahnelerle yetinmek zorunda kaldığı günlerden beri hem severim Henry'yi, hem de yetenekli olduğunu düşünürüm. Ne zaman ismi geçse 154216542 kişi ile beraber "SM harcıyor o çocuğu" diyen sinir bozucu kalabalığın bir parçasıydım yani. Ama Koreli bile olmayan birinin (benim için sorun değil tabi, gene de Korelilerin bu konuda nasıl bir tavır içinde olabileceklerini hepimiz az çok biliyoruz) hem de soloist olarak bu derece sempati toplamasında şirketin payı Henry'nin cazibesi kadar olmasa da azımsanmayacak kadar büyük. Doğru program seçimleri ve tam yerinde olan mediaplaylerden diğer idollerin arasından sıyrılmasını sağlayacak bir varyete karakteri yaratılmasına kadar SM Henry'yi ciddi bir süre bekletmiş olsa da sonunda ona istediği yere tırmanmasına yardımcı olacak basamakları hazırlamak konusunu da eline yüzüne bulaştırmadı gibi duruyor.

 Tabi ki şirketlere asla güven olmaz. Henry şu anda bir tür hot topic tabi ki SM suyunu çıkarabileceği kadar çıkaracak ve bunu elde edebilmek için bazı şeyleri feda edecek...

 En iyisi albüme dönelim biz: Genel olarak Fantastic oraya jazz, buraya elektro pop, eh Henry böyle güzel keman çalarken onu da unutmayız, akustiğe ne olacak, peki ya R&B, dans da etmek lazım derken biraz ondan biraz bundan tadında oluşturulmuş basit bir pop albümü. Henry'nin tarzı budur diye bir oturtma yapmak imkansız yani. Gerçi bir soloist için belki böylesi daha iyidir belki, çünkü herkes kendisi için bir şarkı seçebilir albümden.

 Bir de Henry çoğu idolde sahip olmayan müzisyen yana sahip evet, ama vokal açısından SM'in oturduğu masada oyunu bitirmek için öne süreceği bir kart da sayılmaz açıkçası. Bu albüme de yansıyor, şarkılarda vokal açısından etkileyici hiçbir şey yok. Vokal etkileyici değilse diğer yandan tamamlamak lazım malum. Ama dediğim gibi basit olan Fantastic bunu da sunmuyor insana.

 Bütün bunlar Fantastic'i işe yaramaz mı yapar? Hayır tabi ki, aksine genelde hafif bir çizgide ilerlediğinden dinlemesi kolay bir albüme dönüştürüyor. Kişisel olarak işte bu benim şarkım dediğim bir parçası yok açıkçası ama baştan açtığımda "olmamış bu" diyerek geçmeyi düşündüğüm bir parça da yok. Hoya'lı Need You Now'ı deniz-kenarında-oturup-salak-salak-gökyüzüne-bakarken-dinlenebilitesi-olan-şarkılar klasörüme atıp yoluma devam edebilirim ama.

 Bu arada SM-Woollim anlaşması bize daha ne kadar INFINITE-SM'den artık kim denk gelirse birlikteliği getirecek acaba?

_____________________________________________

Son olarak bugün çıkan Shin Hyesung ve Lyn düeti Buen Camino'yu da buraya bırakıp uzunca bir süre kpop comeback yazısı yazmamak üzere yoluma gideyim: