Nitelik Nicelikten Önce Gelir: MBLAQ ve Yeni Mini Albümü "Sexy Beat"

 Sonunda... Neredeyse bir buçuk senenin ardından (This Is War promosyonları taaaa geçen senenin başındaydı, SHINee istisnasıyla kpop gruplarının Japonya'da yedikleri naneleri ise pek umursamıyorum) MBLAQ 5. mini albümleri "Sexy Beat" ile kpop sahalarına geri döndü. Bu sene çıkan gruplarda pek ışık göremedikçe eskilerin özlemiyle yanıp tutuşan ben de bir muradına daha ermiş oldu XD

 Öncelikle başlığın neden bu şekilde olduğundan bahsetmek gerekirse... Genelde bir kpop grubu bu kadar uzun süre ara verdiğinde single ve mini albüm geri dönüşleri bende hep ufaktan bir hayal kırıklığı yaratır. Yani sen otur bu yol geçen hanına dönmüş, her yerinde cezbedici bir parıltı, gökkuşağı, şekerleme arabası olan  kpop piyasasında bir grubu bir seneden fazla bekle, bu arada eski şarkılarını dinleyerek özlemini gidermeye çalışıp günün birinde geleceğini umduğun yeni şarkıların nasıl olacağına dair hayaller kur, yılın her ayı için bir şarkı içerecek stüdyo albümünü düşünüp kendi kendine iştahla avuçlarını avuştur... Ondan sonra onlar da sana "buyur bir senede ancak 3 dakika 50 saniye çıktı bizden" diye tek bir singlela hadi olmadı 5-6 şarkıyla dönsünler. Olacak iş mi yani bu?! Bu sebeple koskoca bir buçuk seneden sonra şöyle 12 şarkılık, dumanı üstünde bir MBLAQ albümü fena olmazdı diye düşünmedim değil en başlarda. Ta ki Sexy Beat'i müzikçalarıma atıp play tuşuna basana kadar... Yani MBLAQ "boşver şimdi üçün beşin hesabını Nymcim biz bu albümü sen başa sara sara dinle diye yaptık" diyene kadar...

 Burada bolca mübalağa sosunu boca ettim yazıya, evet. Gerilimi arttırıyorum, beklentilerinizi yükseltiyorum millet... Dırın dırın dırın... - Efektlerle aram hiç iyi olmadı buraya isteyen duyuru öncesi davullarını, isteyen sevdiği bir gerilim müziğini ekleyiversin. Teşekkür ettim.-

  Introyu da adamdan sayarsak 6 şarkı içeren Sexy Beat albümü en başta işe parmağını sokan adamlar sebebiyle insanın iştahını kabartıyor. Kim mi o MBLAQ'ten sahne çalmaya niyetlenen hadsizler? Benim hepsiyle bir Teletubbies grup kucaklaşması yapmak istediğim Amoeba kadrosundan Primary, Zion T. ve Simon D. Bütün bu Amoeba etkisi albümü genel olarak eski MBLAQ tarzından biraz koparıp, her şarkının birbiriyle bağlantılı olduğu, daha sofistike bir aşamaya taşıyor. Ayrıca MBLAQ üyeleri de albümün hazırlanma aşamasında sadece sesleriyle değil düşünceleri ve sözleriyle yer almış, bu sebeple yaptıkları işten kişisel olarak da tatmin olduklarını düşünüyorum.


 Albüm kendisiyle aynı ismi taşıyan ve bence belirtilmese de intro kabul edilmesi gereken Sexy Beat ile açılıyor. Şarkı da ismini sonuna kadar hak ediyor çünkü tekrar ediyor olsa da ilginç ilerleyişi yüzünden sanki tekrar etmiyormuş gibi bir hava yaratan beati gerçekten seksi. MBLAQ üyelerinin falsettoları (G.O. seni...), nakaratta aynı anda söyleyip koro etkisi yaratmak yerine birbirlerini takip ederek oluşturdukları harmonileri, yüksek notaları inadına zorlayıp bağırarak irite bir ortam yaratmadan şarkı boyunca neredeyse fısıldayarak ilerlemelerinin de bu duruma büyük katkısı olduğunu söylemek lazım tabi. Biraz karanlık ve oldukça "smooth" bir havaya sahip olan Sexy Beat giriş için harika bir parça seçimi aynı zamanda; çünkü bu karanlık, seksi ve "smooth" hava albümün tamamına hakim.

ara not: Bence smooth kelimesinin müzikte verdiği anlamı Türkçe'de tam olarak karşılayan bir kelime yok ("yumuşak" ya da "hafif" kelimedeki o baştan çıkarıcı bir dans dönüşü havasını kesinlikle vermiyor), o yüzden tıpkı Primary ve Zion T.'yi tanımlarken yaptığım gibi bu İngilizce kelimeyi oraya buraya serpmeye devam edeceğim. Anlayış göstereceğinizi umuyorum.

 Sexy Beat'le albümün dünyasına davet edildikten sonra promosyonlar için de seçilen şarkı Smoky Girl'e geliyoruz. Ki kendisi başka bir iyi seçim daha, çünkü bir şekilde R&B, funk ve elektro-dans müziğini potasında eritmeyi başaran Smoky Girl albümün içinde ne varsa hepsini temsil ediyor sanki. Gene de bestesinin sıradışılığını kavramak için bütün dikkatinizi şarkıya vermelisiniz, zira Smoky Girl çoğu kpop şarkısı gibi sırf gürültü olsun diye arka plana konulup geçilecek bir şarkı değil.

 Bir kpop grubundan gelmiş olsa da Smoky Girl gerçekten "amaaan kpop şarkısı işte" denilip geçilemeyecek bir şarkı bence. Aynılaşmanın kitabını yazmış kpop için fazla komplike, fazla beklenmedik bir yapısı var. Önce neredeyse sadece G.O.'nun vokaliyle başlayan ve arka plana beat bile kabul edilmeyecek bir destek koyan şarkı ardından Thunder ile beraber işe biraz müzik ekleyip devam ediyor; ama hala vokaller fazlasıyla ön planda, müzik sadece destek. Thunder'ın "smoky girl" kısmından sonra ufak bir elektro dans molası veriliyor, bu arada müzik biraz daha zenginleşip üzerine Thunder'ın kısmında başlama sinyalleri veren funky bir melodi daha ekliyor. Ardından şarkı kesin olarak şarkıya dönüşüyor diyebiliriz, çünkü vokallerle müzik birbiriyle tam olarak buluşuyor. Arkadaki vuruşun daha da yükseldiği diğer enstrümanların sadece süs olarak kullanıldığı birinci kısımdan sonra gelen nakarat-öncesi bölüm hem elektro-klavye hem de sözler arasında neredeyse enstrümantal bir güzellik katan "oh oh oh" şarkının yükselişe geçmesine de ön ayak oluyor. Şarkı yükselişe geçince siz de nakaratta bol miktarda yüksek-notadan vokal içeren bir patlama beklemeye başlıyorsunuz, sonuçta kpop bu. Ama işte tam burada MBLAQ bizi ters köşeye yatırıyor çünkü tek bir davul vuruşundan sonra 1.59 civarında başlayan ilk nakaratta bir patlama yok; sadece daha önce beatin arkasında kalmış funky melodi yükselişe geçiyor; vokaller ise bağırma kaygısı taşımadan, yarı-falsetto ile "smoky girl" kelimesine hakettiği seksiliği katarak telaşsız bir şekilde devam ediyor. İlk nakarattan sonra gelen ikinci kısım, onun ardından gene müziğin tamamen geri plana çekilip sadece beatin hafif bir yankısının bırakıldığı Mir'in rap kısmı gene aynı nakarat-öncesi kısım, nakarat ve kısacık bir davul solosuyla bitiş. Smokey Girl'ün sonunda zirve yok, bir düşüş ya da müziğin hafifleyerek azalması gibi bir durum yok, bitişe yol gösteren bir köprü yok. Sadece bitiş.

 Şarkıyı bu kadar çekici yapan bütün bu bölümlerin ve farklı tarzların birbiriyle oldukça iyi harmanlamış olması bir yerde. Biliyorsunuz, kpopta SM'in öncülük ettiği farklı şarkıları birleştirme gibi bir moda var geçen seneden başlama sinyalleri vermiş olan. Oysa aradaki gitar rifleri ve çok arka planda kalmış olsa da göz kırpan piyano ile R&B, beati ile elektro, klavyesi ile ise funk havası taşıyan Smoky Girl'de melodiler birbiriyle oldukça iyi bir şekilde karışıyor; beatin sürekli aynı kalmamasına yani bu beraberliği daha kolay bir şekilde oluşturmak için ufak bir hile içermiyor olmasına rağmen hem de. Şarkının tamamen beklenmedik bir anda, beklenmedik bir şekilde bitişi ise insana bir "neyi kaçırdım acaba?" dedirtip kendini başa sardırıyor ve atladığı noktayı anlayabilmesi için şarkıya daha fazla odaklanmasına yol açıyor. Ki Smoky Girl daha önce de söylediğim gibi, dikkatlice dinlediğinizde farklı yapısıyla sizi şaşırtıp büyüleyebilecek bir şarkı.

 Son olarak vokaller... Dediğim gibi MBLAQ üyeleri bu albümde çığırınca seksi olunmadığını çözmüşler, bu sebeple vokaller kendilerini tamamen ortaya serse de aşırı yüksek perdeden sesler yok. Onun yerine kafa sesi kullanma yoluna gitmişler ki, mükemmel seçim. Ayrıca müziğin vokallerin önüne geçmemesi de üyelerin ses renklerinin daha da ön plana çıkmasına yol açmış. Mesela ben daha önce Lee Joon'un sesine hiç dikkat etmemiştim (MBLAQ şarkılarında G.O. odaklı çalışıyorum asgfahgsfh), bu şarkıdaki sololarına ise bayıldım. Ayrıca sesinden pek de hoşlanmadığım Thunder'ı bile Smoky Girl'de dinlenesi buluyorum. Mir'e gelince... Bu MBLAQ çıkış parçaları arasında en iyi rap solosu bence :D Seungho da iyi iş çıkarmış G.O. hakkında ise konuşmaya bile gerek duymuyorum.

 Bir de MVmiz var tabi. Öncelikle MVde teaser fotoğraflarında olan yılan konseptini kullanmamaları beni nasıl rahatlattı anlatamam~kkkk Yılanları sevmiştim ama tuhaf iş kadını saç modeliyle Medusa bakışlı Mir şarkının bütün havasını tarumar edebilirdi benim için. Bunu bir kenara bırakırsak MVyi sevdim ben. Öyle çok bir olayı yok ama şarkıyla uyumlu, sonuçta şarkı da gece G.O.'nun dediğine göre saat ikiyken hazırlanılıp dışarı çıkıldıktan sonra barda görülen havalı ama aynı zamanda insanlardan sakladığı hüzünlü sırları olan bir kızımıza kapılma üzerine. Bu açıdan sözler ve video birbiriyle uyumlu. Ayrıca neon kısmı da çok hoş olmuş, normalde neon aşırı "Partileyelim!! Hurraaa!!" havasındaki MVlerde rastlayabileceğimiz bir şey olsa da (Zion T.'nin Baby'si istisna XD ) burada klas durmuş. Yabancı bir kız oynatmaları ise... Sondaki tuhaf çıkışını saymazsak bence pek de sorun değil açıkçası. Ama sonraki yürüyüş... Gereksiz.

 Her neyse, bu kadar Smoky Girl yeter (Bu arada MBLAQin yeni şarkısında smokey'nin "e"si kaybolmuştur. Bulanların en yakın JTune İlan Bürosuna başvurmaları önemle rica olunur aghsgfahfshafsh).

 Albümdeki 3. track R U OK?. Parmak şıklatma ile oldukça alçak ve biraz da cazımsı bir havada başlayan R U OK? daha sonra upbeat sayılmayacak bir upbeat ile devam ediyor. Aslında ayrılık sonrası hala kabullenememe içten içe, bir türlü vazgeçememe şeklinde bir konusu olan şarkı rahatlıkla acıların çocuğu bir ballad olabilirmiş ki böye bir durum onu sıradanlaştırmaktan başka bir işe yaramazdı. Bunun yerine upbeat olmayan upbeat şarkıdaki "Acaba iyi olabilecek miyim? Acaba bu anılardan kurtulabilecek miyim? Hayatıma gerçekten de zannettiğim gibi devam ediyor muyum?" ikilemini müzikal açıdan da yansıtıyor bence. Vokaller ise temiz bir iş çıkarmış; fazla acıya boğmamışlar gene de şarkıdaki hüznü hissettirebiliyorlar. Bütün bunların yanında R U OK? vokaller ile müzik daima aynı çizgide devam ettiğinden ve ritmi fazla sabit, fazla şarkıya hakim olduğundan biraz sıkıcı bulunabilir.

 Bundan sonraki şarkı albümün ballad kategorisini dolduran Celebrate. Piyano ile başlayan Celebrate klasik bir pop-R&B balladı eğer ilk nakarattan sonra gelen ufak elektro kısmın kattığı hareketliği saymazsak. Vokaller gene diğer şarkılarda olduğu gibi kendilerini geri plana çekiyor ama Celebrate'te müzikte düşük olduğundan, herhangi bir upbeat ya da kendisini yükseltecek bir şey içermediğinden şarkı takılıp kalıyor. Gerçi balladlar benim için beğenmesi zor bir kategoridir, o yüzden... Celebrate kötü bir şarkı değil ama benim şarkım da değil.

 5. track olan Pretty Girl albümün en masum ve sempatik şarkısı. Baharı arkamızda bırakmış olabiliriz ama MBLAQ baharda comeback yapmadığı için bunu onların bahar şarkısı olarak kabul edebilirsiniz bence. Arkasında daima devam eden çok da ritmik sayılmayacak davul şarkının temelini oluştururken kendi başına çok da bir numarası olmayan funky beat önce şarkıya renk atmak için gelip ardından şarkının temeline yerleşiyor. Nakarat önceki kısımda ise şarkıya bir upbeat daha ekleniyor. Gitar vuruşları ve klavye şarkının tatlılığını koruyup upbeatin şarkıyı disko havasına çevirmesini engelleyerek bizi hala MBLAQ üyeleri ile "pretty girl"lerinin buluştuğu parkta baharça çiçek açmış meyve ağaçlarının altında tutmaya devam ediyor. Pretty Girl oldukça sıradan bir şarkı olma potansiyeline sahip aslında. Ama beatler arasındaki oynaşmalar, davulun sıradan bir ritme sahip olmaması, üyelerin konuşmayla şarkı söyleme arasında gidip gelen tarzları şarkıyı düşebileceği sıradanlık ve buna bağlı aynılıktan kurtarıyor. Pretty Girl dinlemesi kolay, hafif, sempatik bir şarkı kısaca.

 Albümün son şarkısı Dress Up, ki bence albümde en fazla kpop olan şarkı. Müzik bir kaç ayrıntısından kurtulsa biraz daha kpopa bulansa rahatlıkla bir kdramanın ostsinde yer alabilir, o derece. Ama bunu kötü bir şey olarak söylemiyorum, yanlış anlaşılmasın. Sadece albüm Smoky Girl gibi bir şarkıyla kpop camiasının sınırlarını zorlayınca finalde bir dönüş yaptığını belirtiyorum o kadar. Dress Up dinlenilesi, hoş bir şarkı bence. Sözlerinde modayla ilgili bir çok gönderme olması da neden isminin böyle olduğunu anlamanıza yardımcı olur sanırım. Gerçi seksi seksi defalarca "bana kendini göster" dedikten sonra "giyin benim için bebeğim" demenin mantığını kavrama konusunda aklım biraz sorunlar yaşadı ama. Sanırım MBLAQ "Modan kişiliğindir" ekolünden :P

 Albüm sonra erdi... Başa sarın XD

 Genel olarak MBLAQ'in Sexy Beat albümü bence şimdiye kadar grubun yaptığı en iyi iş. Şarkılar birbiriyle uyum içinde ve besteler en genel temaları bile daha sıradışı bir noktaya taşımayı başarmış. "Smooth" şeyleri seven insanların bağrına basması gereken bir albüm bile denebilir hatta. Ayrıca çıkış parçaları olan Smoky Girl de bu senenin en iyi kpop çıkış parçası olarak kabul edilmeli, çünkü bu seneki çıkışlarda genel olarak promosyon için seçilen şarkılar bir "no no"ydu. Listelerde ne alemdeler bilmiyorum, henüz bakmadım ama hak ettiği ilgiyi görmezse gerçekten şarkıya yazık olur diye düşünüyorum. Primary eli değdiği belli XD Bu yüzden MBLAQ comebackiyle ilgili tek bir hayal kırıklığım kaldı geride: G.O.'nun bıyığı nerede?!! aghsfhagfsgahfshgafsh

_______________________________

 Henry'nin MVsi çıkmış!! Nesli sağolsun bana linkini göndermiş (buradan kendisine saygılar sevgiler kokulu öpücükler ahsfahgsfh) ama önce MBLAQ hakkında yazmak istediğimden hala izlemedim. Sonra kafam karışıyor da... MVyi izlemediğim için tahmin edersiniz ki albümü de dinleyemedim henüz. Merak ediyorum!!! Bunu yayınlayayım, ilk işim yan sekmeden bana "Henry 헨리_TRAP_Music" diye göz kırpıp duran sekmeye geçmek olacak~kkkk  Bir sonraki zırvalamama kadar... Sağlıcakla kalın efenim XD

Ben de gideyim artık izninizle...